6.12.09

МАШИНАТА НА ПЕП, ВО „ТРЕТА„ КОН АБУ ДАБИ . . .

Одлично продолжение или со други зборови одлично загревање пред Абу Даби.

Неколку детали ќе ги одбележам како главен акцент на колото, кое на некој начин веќе е завршено во Ла Лига, барем за моите
параметри на интерес.

Барселона во одлично разигрување и координација на средниот ред посебно во префрлување на топката во линии кон Педро односнo
Ибра.

Меси и Ибра сеуште не се во онаа меѓусебна координација која се очекува со секој нов натпревар да биде се покомпактна, но статистички и во оваа фаза функционираат повеќе од добро. Без приговор е се поголемиот дијапазон на движење на Ибра и во двете фази од играта, што остава се повеќе позитивен простор во однос на претпоставките дека „машината на Пеп„ наскоро ќе го префрли менувачот во повисок степен, „од втора во трета брзина„.

Абу Даби е во еден незгоден дел од сезоната, но секогаш тоа било така со години наназад, па затоа се надевам дека завршениот прв дел од приказната во Лигата на Шампионите дојде во вистински миг. Од денес натаму, сите размислуваме за Обединетите Арапски Емирати, а натпреварот во среда ќе биде само доигрување на тоа што мора, но никако со имератив за победа... за среќа...

Она кое морам да го споредам, иако скоро и никогаш да не ги коментирам противничките екипи во нивните индивидуални и одвоени настапи, овојпат не можам а да го прескокнам натпреварот против Алмерија.

Убаво е што Кристијано се врати, уште поубаво што Пелегрини ги фати и ги затегна уздите па сега веќе може да ја конторлира моќта на своето „ултрамоќно возило„, но токму саботата е слика на разликата меѓу двајцата најдобри фудбалери на светот.

Црвениот картон на Кристијано, неговото промашување на пеналот и повеќе разочарување отколку поделба на радоста со Бензема кој на некој начин ја „извади ситуацијата„.

Кристијано е идивидуалец кој прави разлика во секој натпревар. За разлика од останатите екипи во Европа кои одвај да имаат (или да посакуваат да имаат) еден таков, Реал го има и Кака. И покрај тоа Лос Галактикос не е толку убедлив во својата презентација, без оглед на резултатот. Карактерот на Кристијано е една од алките која пука (посебно во моменти на лош резлутата) и алка која прави наместо разлика во резултат со корист, анулирање на бенефитот и „можност за изненадување„. Алка од која може се тргне во плус, и алка од која се може да појде низбрдо. Тоа е и моето неколкупати досега напоменато образложување или акцентирање на ситуацијата во која се наоѓа Пелегрини. Ако успее да го стабилизира тој момет меѓу своите фудбалери и воедно да ги задржи заедно уште барем две сезони, Реал има шанси да се врати на светската сцена во ист ефект од времето кога „палеше и гасеше„ на сите фудбалски терени. Но, сето тоа е под знакот „ако...?„.

Дотогаш, не останува ништо друго, сем да ги гледаме и забележуваме рекордите кои ги постигнува Блауграна, најголем број титули во една година, со сите пропратни дополнителни признанија (верификувани во титули со префикс „Нај„) за идивидуалците од машината на Пеп.