6.5.17

ЌЕ СЕ ЛИГАВИМЕ ЛИ НА ПРОСЛАВАТА „30 ГОДИНИ ОД МАТУРА“?

Мај, за повозрасните е и месец во кој се прават организации на „децениски матурски видувања“ (иако веќе и оние кои завршиле пред 5 години го прават истото).

Порано, факт е дека бев и јас еден од оние следбеници на тоа правило, за да се видиме кој каде е и што прави.


Но, како што овозраснев (повеќе би рекол, станав поумен и поискусен) сфатив дека тоа се едни од најтапанарските средби и организации, сем ако се нема намера да се „плесне“ нешто таа вечер, онака за „старите добри времиња“ или нешто неостварено во „средно“ па сега ете на „стари години“.
Друга логика ми нема.


Со тој што сакаш да се видиш, секако дека ќе најдеш начин да се сретнеш, да се напиеш кафе и да си напраиш муабет. Денес, барем соц.мрежи тоа ни го дозволуваат безгранично.




А со тој што „на сила“ ќе се праиш фин, логиката вели дека ќе е само средба каде на поуспешните ќе им се набилда егото дополнително, а на тие помалку успешните ќе им се протурка вечерта од желудник до хранопровод (или во најмала рака, ќе измислат приказна зошто не дошле).


Или ќе се убедуваме дека „леле колку ми е драго што се видовме“? (А зошто до тој момент не сме се виделе?)


Се`на се`, потапа не може да биде.


Порано сето ова имало логика, кога тие од Свирипичино и тие од Кожуф немале начин да се сретнат, па преку оглас во Нова Македонија ќе прочитаат „25 години од Матура во ГУЦ„Здравко Цветковски“ на 22 мај во 18 часот“.


Денес времето ми изгледа толку многу скапо што безпотребно е да се троши на небитни нешта.