Се паѓа во вода.
Навивачите се нервозни.
Сосиото на клубот е се повеќе и со јавни изливи на незадоволство.
А тоа и може да се очекува кога:
- Анри ќе го видите дека симулира прекршок...дури и за Ето некогаш тоа беше незамисливо, а сега очигледно може да биде само „израз на немоќ„.
- Бојан комплетно без авторитет кај судиите, а тој не се добива или наследува, тој се гради...
- Силвињо, стандардно потпросечен, којзнае дали го заслужува воопшто и дресот.
- Гудјонсен исто така не е за овој клуб. Него можеби иднината му е во Еребро, Брондби, Розенборг или некој сличен...
- Пујол се повеќе се губи со новата улога. Заборава дека треба да е последен човек.
- Едмилсон е само име кое звучи бразилски и моќно... а се друго е како народната „се тресе гората, се роди глувче„.
- Ѕамброта е за Милан или Јуве, типична фудбалска декаденција...не за Барса.
- Чави, Иниеста, Милито воопшто не можат сами се. Меси го нема. Дињо е казнет од Рајкард и Чики... а којзнае и дали ќе се врати...барем додека е Рајкард на клупа... и кога ќе заигра, како ли ќе биде?
За првпат од осумдесетите години наваму почувствував „страв„ да не изедначат против Валенсија. Не дека сакав да загубат, (Барса ми е во срцето од истата година кога ја платив првата навивачка членарина за Хајдук од Сплит, 1983), туку ќе ми беше жал да ја елиминираат Валенсија со таква индиспонираност, лежерност и едноставно без жар и желба. А Валенсија, да бидам искрен воопшто и не ми се допаѓа, ниту пак некогаш сум навивал за неа, но објективноста ми била секогаш прв принцип.
А Барселона не заслужи финале!
Страшно ќе биде и во недела против Ваљадолид.
Иниеста нема да игра. Милито исто така. Дињо е под казна и во вербален конфликт со Рајкард, иако на ПРЕСС сеуште се воздржуваат сите од јавно потврдување. Факт е дека порано и него прво му беше фудбалот па се останато, а сега прво му е се околу фудбалот, па се останато....
Се плашам дека тешко ќе биде и во недела на Камп Ноу.
А токму тоа го пишував одамна... разврската од тие три кола... и еве ги стигнаа... в недела „мојот ст(р)ав„ на оваа тема би требало да заврши или можеби допрва ќе почне?
Многу одамна, вака се чувствував кога го гледав Марадона, во Бока, во Наполи, во Барса, во репрезентацијата... „се крстев„ во него, и се тресев кога неиграше или беше повреден... сега како да доживувам „дежа ви„... но со Меси !
П.С.
„ Лацио на Олимпико и Пандев беа само најава дека оваа цела недела е една од најфудбалските оваа сезона... нестрплив сум и за единствените натпревари кои го привлекуваат мојот интерес од Англија... ми изгледа како дел од сон, во една единствена недела најголемите и најубавите фудбалски натпревари во Европа... совршена недела...„
