МУРИЊО ПРЕД ВРАТИТЕ НА КАМП НОУ

Нешто што деновиве ми отвара тема на размислување е „Дали Мурињо ќе дојде во пакет со Дрогба, во Барселона...или Милан?„. Можеби на прва топка изгледа само како уште една „патка„, но откога подетално ги ставив на маса сите информации со кои располагам, сфатив дека тоа не е само веројатност, напротив, скоро и 99% можно, само прашање е дали емоциите на Лапорта ќе пресечат.
Зошто и Како?
Прво ќе поделам со Вас неколку информации... Мурињо веќе неколку години живее (во слободно време кога обврските не го водат надвор, но сепак куќата е негова и е најчесто таму со фамилијата) во источните предградија на Барна. Комшија му е Ван Гал, две места подолу (од другата страна на Кастелдефелс) е Рајкард. А во Кастелдефелс се Дињо и Меси. Пред неколку дена и Лампард ја капариса куќата од 4 милиони евра.
Значи, на Мурињо воопшто не му се нови муабетите „за и околу Барселона„ во последниве години. (да не се навраќам на времето кога ја напушти како помошен тренер) Во претходните денови, го видов на еден од преносите од натпревар на Брегот на Слоновата Коска, каде и воопшто не крие за неговото прекрасно пријателство со Диди.

Пред две недели се пренесе веста дека Дрогба и Ето веќе разговарале и си размениле искуства, како би изгледале двајцата во тимот на Барса.
Вчера исто така сите ја пренесоа веста од Диди, дека „од лето наваму или Милан или Барса е неговата следна дестинација„.
Во меѓувреме, од минатиот четврток, па до синоќа, Лапорта на три прес-конференции образложува дека договорот со Рајкард не размислува да го прекине. А во последната колумна за „Ел Периодико„, Кројф го пишува истото, „...не е лобист за доаѓањето на Мурињо, бидејќи пред се, Рајкард му е пријател„.
И сега се поставува прашањето, зошто толку врева околу Мурињо?
Сите во и околу Барса организираат пресови, објаснуваат низ медиумите дека нема ништо од тоа, Дрогба „пушта црвчиња„, а Мурињо мртов ладен, си седи и си гледа фудбал и понатаму си дели по некој коментар на Јуроспорт.
Не е ли нешто толку сомнително, дека се готви, но очигледно сега не е моментот?
Следуваат многу важни натпревари во Примера, се бркаат „кралевите„ со минус шест, за десетина дена на ред е Селтик, а набргу и полуфиналето во Копа дел Реи. Ако сега се наруши атмосферата, веќе може Барселона да се прости од се. Рајкард своето разочарување ќе го пренесе во соблекувалните, фудбалерите ќе се депримираат и каде ли ќе биде крајот на еден од најскапите клубови во светот. А подоцна, ниту ремонт нема да може да ја опорави „менталната склопка„ на тимскиот дух.
Очигледно, затоа Лапорта и неговите пулени (дел од медиумите) се растрчани што почесто да повторуваат: „...се е во ред со Рајкард, тимот е во одлична состојба.„.
Но, под сите информации „клокотка„ вулкан кој очигледно летово ќе ја доживее својата ерупција.

А зошто баш летово, а не сега?


Прво, ритамот не е убаво да се менува на средина од сезона, посебно пред старт на многу важен циклус.
Второ, сепак и во раскинување на договорите постојат клаузули за негативни поени (пари) кои во овој случај, не ни се познати.
Трето, состојбата со Дињо е сеуште статус кво. Мора Лапорта што поскоро да пресече, „Дињо (кој е негов проект) или освежување? А што подоцна го продаде, помалку пари и од обештетување ќе земе. И очигледно дека со доаѓањето на Лампард и Дрогба, мора да се ослободи место, а тоа веројатно ќе биде во Деко, Дињо, можеби Чави. (заб.: Лампард тоа преќутно го прави, но веќе сите го гледаат од наредната сезона во Каталонија, а има и фамилијарна причина).
И четврто, а можеби и најважно е што наредната година 2009 стартуваат подготовките за избори во Барселона. Лапорта сака уште за време на следната сезона, со звучните имиња и со ветување дека прави тим за наредните 10 години, да ги собере гласовите на сите гласачи, не само во градот, покраината и државата, туку насекаде низ светот. (заб.: Право на глас имаат сите членови со платена членарина во континуитет најмалку две години. Тука влегуваат сите, од Сосиото на клубот, па до сите оние во Македонија, кои редовно ја плаќаат членарината од 150 евра годишно - ако ги има?).
Значи веќе приказната добива сосема нова димензија. Верувам дека сега и Вам Ви е појасна.
А дека нешто значајно ќе се дознае пред завршување на сезоната, повеќе од сигурно е дека, нема.
Ерупцијата ќе ја очекуваме летово... Вулканот тогаш ќе заживее.

П.С.

„Ако по некоја случајност овие претпоставки не се реализираат (што е скоро неможно, според мене) тогаш пакетот „Мурињо+Дрогба„ ќе добие нова адреса: Милано.„

КАСИЉАС ИЛИ ВАЛДЕС?

На прв поглед на последните натпревари, посебно од Ел Класико па наваму, Касиљас е сигурно најдобриот голман во Примера. Многу бодови Реал освои благодарение на одбраната со неприкосновениот столб, токму Касиљас. Не само што и го заслужува тоа место, туку веројатно во споредба со останатите во Европа е меѓу најдобрите. Но, на официјалнита статистика од стартот па до овој момент (23 коло) Виктор Валдес води. Прво во 22 натпревари има примено само 14 гола, наспроти оние на Касиљас, кои се 18 во 22 натпревари. Коефициентот 0,64 гола по натпревар наспроти 0,82, се нешто што не смее да се занемари. Но факт е исто така дека Касиљас, од коло во коло, со исклучок на едно од последните 5, е во првите 11-мина на колото. Пред неколку дена, Кројф напиша дека Валдес е подобар од Касиљас и токму и меѓу елементите кои се најважни за нивната позиција, не само примените голови и одбранети минути... Она што Касиљас го брани, одбивајќи го во аут или повторно во игра, Валдес, го фаќа најчесто како „жива топка„. За последните два натпревари и јас лично се уверив во тоа, но ова ќе го оставам за заедничка опсервација во наредните средби. Сепак треба малку повеќе натпревари да се одгледаат со исклучително внимание на нивните игри, со комплетен осврт не само на статистиката туку и на движењата, одбиените топки, поставеноста, слободните удари - жив ѕид итн...Е тогаш веројатно ќе можеме и попрецизно и аргументирано да зборуваме - Касиљас или Валдес? Тоа си го поставувам како задача во наредните две недели, така што со петте одгледани натпревари во однос на Валдес и Касиљас, ќе може да се потврди или да се побие. Но нека бидат аргументите пред се. А сега - засега, аргументите се на страната на Валдес.

ОФИЦИЈАЛЕН СТАРТ НА „МОЈОТ СТАВ„

Во само три кола шпанската фудбалска лига покажува исклучителен квалитет. Алмерија, Еспањол, враќањето на Валенсија, па дури и Депор се само задоволство повеќе од она што се разгорува како битка која допрва ќе следи меѓу бранителот Реал Мадрид и Барселона.
Пред некоку дена имав и јавен осврт во „Топки„ дека претпоставувам, а и статистиката вели, Меренге ќе се игра на крајот на сезоната. Вчера Барса победи, еден гол за 6 бода, во минус. Иако изгледа дека на Реал може лесно да му се лизне титулата, тешко дека и „РЕАЛно„ ќе се случи. Шустер беше изненаден, но добро ги држи уздите на кризата во играта и кризата со повредите во одбранбената линија. Исклучително силниот среден ред и киксовите кои ги имаше со лошите проценки за смена во саботата, резултираа со двата гола на „црвените хитанас„ од Андалузија. (забелешка: не во навредлива конотација, но Алмерија е град со најголем број на Роми).
Но, веќе следниот дуел против Виљареал, ќе биде сосема друга слика.
А Рајкард има по малку и среќа. Лошиот избор, кој почесто го прави посебно во истерувањето на инат пред навивачите, со тоа што намерно го „лизга„ Дињо, можеби скапо да го чини веќе в сабота. Кануте и Фабијано се во топ форма. А Валдес ќе мора да ги оправда пофалбите од Кројф дека во моментов е број 1 во Примера, и тоа посебно што е тој број 1 - пред Касиљас.

Филевски.

П.С.

„Од тие причини од денес и официјално, тест периодот на мојот блог завршува. Можеби оние кои имаа можност во минатите 30 дена да ја посетат оваа страница, прочитаа секакви текстови, од сега па натаму, ќе биде место и тема само за она кое постојано го работам... 24 часа дневно, 365 дена... „